به نام مهربان تر از مادر
به قدری ذوق زده گردیده ام که حتی توان به روز کردن وبلاگ نیز برایم نمانده! هیچ حرف خاصی هم برایت نیاورده ام. فقط آمدم سریع عیدت را تبریک بگویم و بروم. بروم تا بیشتر نگاه های مادرم را ببلعم و ذرّه ذرّه گرمای وجودش را در تن سردم سرازیر کنم.
راستی 355 روز پیش بود که اینجا افتتاح شد! با چه دلهره و کیفی! اولین تجربه بود. روز مبارکی ست، خیــــــلی. روز مادر من و تو نیست فقط. روز میلاد مادر تمام جهانیان. مادر ستاره ها و گل ها. مادر مادرها و من آنقدر خوشحالم که هرگز نمی توانم برایت بگویم، هرگز. روز تولد پاک فرزند زهرا( سلام الله علیها). روزی که خون در رگ های انقلاب و ملت دوانده. پست های اول وبلاگم گفته ام، این که چرا در هوای دوست شد و اینکه نام اینجا از امام گرفته شد.
* باز هم عیدت مبارک و هزاران بار مبارک.
* تولد قمریِ اینجا بود، تولد شمسی برایت سورپرایزی خواهم داشت.
* همچنان در حال امتحان دادن هستیم!
* ماااااااااااااااااادر!( مثل این کامیون ها که می زنند: رفیق بی کلک، مادر! و چه دقیق می گویند)
* راستی، تولد قمریِ اینجا هم هست! تولدش مبارک!
